૧૯૪૦માં કમ્પ્યુટરનો ઉપયોગ વધવા લાગ્યો તેની રચનામાં અનેક
ફેરફારો થયા છે. તેની રચના પ્રમાણે તેને જનરેશનમાં વહેંચાયા છે.
- પ્રથમ જનરેશન (૧૯૪૦-૧૯૫૬)
પ્રથમ જનરેશન ના કમ્પ્યુટરોમાં સર્કિટ માટે વેકયૂમ ટયૂબ હતી.
ડેટા સ્ટોર માટે પંચ કાર્ડ અને રોટેટિક મેગનોટિક ડ્રમ વપરાતું. આ કમ્પ્યુટર એક રૂમ
રોકે એવા મોટા હતાં. અને ચાલે ત્યારે ખૂબ જ ગરમ થતાં.
- બીજી જનરેશન(૧૯૫૯-૧૯૬૩)
બીજી જનરેશન ના કમ્પ્યુટરમાં
ટ્રાન્ઝિસ્ટર વપરાયા. ટ્રાન્ઝિસ્ટરની શોધ ૧૯૪૯માં થઈ હતી પરંતુ
કમ્પ્યુટરમાં તે મોડેથી ઉમેરાયા. ટ્રાન્ઝિસ્ટરને કારણે કમ્પ્યુટર નાના કદનાં બન્યા
અને ઓછી ઊર્જા વાપરતા. બીજી જનરેશનમાં જ બાઈનરી
લેંગ્વેજનો (0,1) ઉપયોગ થયો. કોબોલ અને ફોર્ટ્રાન
લેગ્વેજ વિકાસ પામી.
- ત્રીજી જનરેશન (૧૯૬૪-૧૯૭૧)
ત્રીજી જનરેશન ના કમ્પ્યુટરમાં ઇન્ટીગ્રેટેડ
સર્કિટ(IC)નો ઉપયોગ થયો. પંચકાર્ડને બદલે કી બોર્ડ અને આઉટપૂટ
માટે મોનિટર ઉમેરાયા. આ પેઢીના કમ્પ્યુટર નાના કદના અને લોકોને ઉપયોગી થવા લાગ્યા
- ચોથી જનરેશન (૧૯૭૧ પછી)
૧૯૭૧માં ૪ બીટનું પ્રથમ
માઇક્રોપ્રોસેસ્ટ બન્યા પછી આંગળીના ટેરવા પર સમાય તેવડી ચીપથી ચાલતા કોમ્પ્યુટર બન્યા. હજારો ઇન્ટીગ્રેટેડ
સર્કીટનું કામ નાનકડી માઈક્રોચિપે સંભાળી લીધું. આ નાનકડા કમ્પ્યુટર શક્તિશાળી અને
એકબીજા સાથે જોડી શકાય તેવા બન્યા. ઇન્ટરનેટ સરળ બન્યું.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો